Prawdopodobnie w miejscu dzisiejszego pałacu znajdował się już wcześniej dwór obronny. W 1559 r. nabył go od księcia oleśnickiego późniejszy starosta generalny księstwa wrocławskiego, Nikolaus II von Rehdiger. Był to jedynie zastaw, ale już w 1567 r. przeszedł na jego własność. W tym samym roku Rehdiger na miejscu książęcego dworu zbudował pałac otoczony fosą. W 1588 r. utworzył tu fideikomis i w tej rodzinie majątek pozostał do 1904 r., kiedy zmarł Albrecht Rehdiger. W czasie ich panowania pałac ...
Prawdopodobnie w miejscu dzisiejszego pałacu znajdował się już wcześniej dwór obronny. W 1559 r. nabył go od księcia oleśnickiego późniejszy starosta generalny księstwa wrocławskiego, Nikolaus II von Rehdiger. Był to jedynie zastaw, ale już w 1567 r. przeszedł na jego własność. W tym samym roku Rehdiger na miejscu książęcego dworu zbudował pałac otoczony fosą. W 1588 r. utworzył tu fideikomis i w tej rodzinie majątek pozostał do 1904 r., kiedy zmarł Albrecht Rehdiger. W czasie ich panowania pałac został przebudowany i rozbudowany w latach 1650 - 1660, a następnie dwukrotnie uszkodzony i splądrowany przez wojska rosyjskie w czasie wojny siedmioletniej (1756 - 1763). Odbudowano go, a w latach 1900 - 1902 powiększono i przebudowano w stylu neobarokowym. W takiej postaci pałac istnieje do dziś. Po śmierci Albrechta Rehdigera, jego siostra Elisa wyszła za Karla von Witzendorff. W efekcie, właścicielem Strzeszowa został pułkownik Hans von Witzendorff. W 1941 r. przekazał on majątek synowi Gotthardowi. W 1945 r. pułkownik został zamordowany przez Rosjan, a pałac stał się siedzibą kwatery głównej wojsk radzieckich. Gromadzono tu także oficerów niemieckich wziętych do niewoli podczas oblężenia Wrocławia. Do 1947 r. mieścił się tu szpital wojskowy Armii Czerwonej, a następnie, całkowicie ogołocony budynek, został przejęty przez władze polskie i przekazany PGR. W tym czasie znajdowały się tu m.in. świetlica i przedszkole. Od 1995 r. pałac należy do prywatnego właściciela.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
/
