Wcześniej stały w tym miejscu kolejno budowle sakralne - kościół średniowieczny, przejęty po 1545 r. przez ewangelików, a w 1622 r. ponownie przez katolików. Wówczas to w 1623 r. wzniesiono nową budowlę o konstrukcji szachulcowej, która zastąpiła poprzedni, jednonawowy, drewniany Kościół mający mieć wówczas już 320 lat (musiał być zatem wybudowany prawdopodobnie około 1300r). Nowy obiekt był szeroki i długi na 8m i pierwotnie nie posiadał wieży. Stojącą przy Kościele dzwonnice wybudowano w 1607r.

W 1656 r. świątynię odzyskali protestanci i od tego czasu służyła jako kościół ucieczkowy - przychodzili tu na nabożeństwa ewangelicy z sąsiedniego księstwa wrocławskiego, w którym na mocy postanowień pokoju westfalskiego kult ewangelicki był zakazany. W latach 1720 -21 (wg. innych źródeł w 1726) kościół został rozbudowany, a w latach 1773 - 75 dobudowano doń wieżę.
Niestety wystpuje dosć spora rozbieżność w zależności od źródła, czy wcześniej podana dzwonnica z 1607r to jest ta sama wspomniana przed chwilą wieża z 1775r.

Ogólną liczbę wiernych gminy ewangelickiej razem z wiernymi z odległych nawet miejscowości, oceniano wówczas na 1 800 osób.
W tej formie Kościół dotrwał do początku XX w. i znajdował się już wtedy na terenie dworskim.
Rozebrano go po wybudowaniu nowego kościoła .
Maciej S.